W dniach 26–29 czerw­ca odbył się 71 Rajd Pol­ski. Po raz trze­ci był eli­mi­na­cją Raj­do­wych Mistrzostw Świa­ta. Poprzed­nio impre­zą tej ran­gi był w 1973 i 2009 roku. Pogo­da i kibi­ce dopi­sa­li, zaba­wa była przed­nia, więc czas na małe pod­su­mo­wa­nie.

Rajd Pol­ski jest dru­gim naj­star­szym raj­dem samo­cho­do­wym na świe­cie. Star­szy jest tyl­ko Mon­te Car­lo. Począt­ki raj­du się­ga­ją 1921 roku, kie­dy to zawod­ni­cy rywa­li­zo­wa­li ze sobą na tra­sie z War­sza­wy do Bia­ło­wie­ży. Czte­ry lata póź­niej tra­sa liczy­ła 3798km. W dwu­dzie­sto­le­ciu mię­dzy­wo­jen­nym rajd odby­wał się nie­re­gu­lar­nie. Na prze­szko­dzie sta­nął wiel­ki kry­zys, a w póź­niej­szym okre­sie oczy­wi­ście wybuch dru­giej woj­ny świa­to­wej. Pierw­szy raz po woj­nie rajd zor­ga­ni­zo­wa­no w 1947 roku, ale wła­dze komu­ni­stycz­ne nie były entu­zja­stycz­nie nasta­wio­ne do tego pomy­słu i kibi­ce spor­tów moto­ro­wych musie­li cze­kać na następ­ną impre­zę do roku 1954. W 1973 roku Rajd Pol­ski po raz pierw­szy był eli­mi­na­cją mistrzostw świa­ta. Nie­ste­ty, oka­zał się total­ną kla­pą. Nie lepiej było w roku 2009. Jak mówi przy­sło­wie: Do trzech razy sztu­ka. 71 Rajd Pol­ski 2014 nale­ży zali­czyć do uda­nych. W zasa­dzie wszyst­ko poszło zgod­nie z pla­nem. 

Pierw­szy dzień to była tyl­ko roz­grzew­ka. Trzy odcin­ki spe­cjal­ne. Na dru­gim Robert Kubi­ca zali­cza dacha. Kibi­ce szyb­ko poma­ga­ją i Robert jedzie dalej. Hołek i Soło­wow odpo­wied­nio na 16 i 17 miej­scu. Na pierw­szym miej­scu Ogier z prze­wa­gą pra­wie 3s. nad  kole­gą z teamu Volks­wa­gen Motor­sport w bar­wach Castrol EDGE, Andre­asem Mik­kel­se­nem.

Dru­gi dzień to już wal­ka od rana do nocy. Rywa­li­za­cja zaczę­ła się od odcin­ka Wie­licz­ki zlo­ka­li­zo­wa­ne­go w oko­li­cach Olec­ka. Kolej­ne odcin­ki odby­wa­ły się na Litwie, gdzie po raz pierw­szy zawi­ta­ły Raj­do­we Mistrzo­stwa Świa­ta. Tu nie oby­ło się bez pro­ble­mów orga­ni­za­cyj­nych. W związ­ku z bar­dzo dużą licz­bą kibi­ców i znisz­czo­ną nawierzch­nią odcin­ków spe­cjal­nych orga­ni­za­to­rzy zmo­dy­fi­ko­wa­li tra­sę raj­du. Pierw­sza pró­ba na Litwie była pecho­wa dla Soło­wo­wa. Na jed­nym z zakrę­tów auto zro­bi­ło rol­kę i przy oka­zji uszko­dze­niu uległ tyl­ny dyfer. Zało­ga pró­bo­wa­ła kon­ty­nu­ować jaz­dę, ale koniec koń­ców wyco­fa­ła się z raj­du. 

Trze­ci i czwar­ty odci­nek zosta­ły odwo­ła­ne ze wzglę­du na zbyt dużą licz­bę kibi­ców na Osach i uszko­dze­nia nawierzch­ni spo­wo­do­wa­ne wcze­śniej­szy­mi prze­jaz­da­mi i opa­da­mi desz­czu. Zawod­ni­cy wró­ci­li do Pol­ski i prze­je­cha­li po raz kolej­ny odci­nek Wie­licz­ki. Zacię­ta wal­ka mie­dzy zawod­ni­ka­mi VW Motor­sport toczy­ła się o sekun­dy. Robert Kubi­ca zajął 7 miej­sce, a to dało mu 8 pozy­cję w gene­ral­ce. Dzień zakoń­czył się dru­gim prze­jaz­dem super­o­esu Miko­łaj­ki Are­na. Tak jak w czwar­tek, wygrał go Seba­stien Ogier i pro­wa­dził w raj­dzie jedy­nie o sekun­dę przed swo­im kole­gą Andre­asem Mik­kel­se­nem.

Dzień trze­ci, sobo­ta to 10 oesów o łącz­nej dłu­go­ści 161km. Na pierw­szym odcin­ku wal­ka pomię­dzy zawod­ni­ka­mi eki­py Volks­wa­ge­na zakoń­czy­ła się róż­ni­cą 0,4 sek. Robert Kubi­ca rok temu pod­czas testów na tym odcin­ku dacho­wał. Tym razem nic się nie sta­ło i Polak utrzy­mał 8 pozy­cję. Odci­nek spe­cjal­ny nr.13 był pecho­wy dla Krzysz­to­fa Hołow­czy­ca. Hołek zali­czył potrój­ne­go „dacha” i jego auto nie nada­wa­ło się do dal­szej jaz­dy. Całe szczę­ście zało­ga o wła­snych siłach opu­ści­ła auto.

OS14 to naj­dłuż­sza pró­ba. Tu doszło do wie­lu sytu­acji, któ­re mia­ły odzwier­cie­dle­nie w kla­sy­fi­ka­cji gene­ral­nej. Roze­rwa­ne opo­ny, uszko­dzo­ne auta, zawod­ni­cy koń­czą­cy udział w raj­dzie. Seba­stien Ogier jechał jed­nak bez­błęd­nie i powięk­szył swo­ją prze­wa­gę nad Ande­ra­sem Mik­kel­se­nem. Robert Kubi­ca był szó­sty. To jed­nak nie był koniec rywa­li­za­cji tego dnia. Nie­ste­ty, na odcin­ku Sta­re Juchy po trzech kilo­me­trach Kubi­ca zakoń­czył jaz­dę. Pra­we tyl­ne koło po spo­tka­niu z kamie­niem odmó­wi­ło dal­szej współ­pra­cy i pozo­sta­ło jedy­nie sko­rzy­stać z opcji Rally2 i kon­ty­nu­ować jaz­dę w nie­dzie­lę. Pod­czas dru­gie­go prze­jaz­du, naj­dłuż­sze­go odcin­ka Goł­dap w aucie Mik­kel­se­na doszło do awa­rii hamul­ców, przez co stra­cił on do Ogie­ra 40. To prak­tycz­nie prze­są­dzi­ło o wyni­ku całe­go raj­du. Kolej­ny dzień zakoń­czył się oczy­wi­ście super­o­esem w Miko­łaj­kach, któ­ry oczy­wi­ście wygrał Seba­stien Ogier. Do koń­ca raj­du pozo­sta­ły tyl­ko czte­ry odcin­ki spe­cjal­ne. 

Dzień czwar­ty. Nie­dzie­la była dniem wal­ki o trze­cie miej­sce. Zdo­był je Thier­ry Neu­vil­le jadą­cy Hyun­da­iem i20 WRC. Ostat­ni odci­nek spe­cjal­ny Bara­no­wo będą­cy dodat­ko­wo punk­to­wa­nym Power Sta­ge wygrał Seba­stien Ogier czym przy­pie­czę­to­wał swo­je 21 zwy­cię­stwo w mistrzo­stwach świa­ta. Wyprze­dził on Didie­ra Aurio­la, któ­ry zwy­cię­żał 20 razy. Jed­nak żeby zbli­żyć się do Seba­stie­na Loeba trze­ba wygrać jesz­cze 57 raj­dów. Nie będzie to łatwe zada­nie. Robert Kubi­ca zakoń­czył rajd na 20 pozy­cji do cze­go przy­czy­ni­ła się jesz­cze kara za spóź­nie­nie spo­wo­do­wa­ne koniecz­no­ścią wymia­ny alter­na­to­ra w jego aucie. 

Był to pierw­szy pol­ski rajd dla Polo R WRC, któ­re spraw­dza­ły się dosko­na­le. Trze­ba przy­znać, że zespół Volks­wa­ge­na jest dosko­na­le przy­go­to­wa­ny do wal­ki, a doświad­cze­nie zdo­by­wa­ne na raj­dzie Dakar pro­cen­tu­je nie­by­wa­le w WRC. Raj­do­wa karu­ze­la roz­krę­ci się ponow­nie już 31 lip­ca w Fin­lan­dii na kolej­nym raj­dzie szu­tro­wym.